leerpunten
Door: anneke
Blijf op de hoogte en volg Anneke
11 Maart 2008 | Ghana, Accra
Met een periode hier die nu een derde achter de rug heeft, komen we op een klein moment van bezinning, een tijd van evaluatie, een punt om te leren, een blik op terug, een kijk op vooruit, een zakende stand nu. Wat hebben we al bereikt, wat willen we nog doen, waar wilden we heen, wat is realiseerbaar, wat leerden we en vooral wat onthouden we?
Lijdt niet aan smetvrees bij het ordenen van de bibliotheek wanneer opgestapelde uitwerpselen zich tussen je hand en het uitgekozen boek bevinden, denk niet dat een marcheerstapje er eenvoudig uitziet tot je het zelf een heel voetbalveld lang moet volhouden, doe niet alsof 8 ananassen in een doos op je hoofd dragen niet zwaar is wanneer je nek het bijna begeeft, vertrouw niet op een handige onscheurbare witte HA-draagtas als je 6 ondraagbaar-in-de-hand-door-enkel-jezelf-jams op de markt kocht, maak gebruik van een plaatselijke stortregen om de auto te laten wassen door “carbabes” Saar en Anneke, ga mee in de Ghanese kalender en weet dat na 28 en 29 februari ook 30, 31 en uiteindelijk 32 februari hier bestaan, heb bewondering voor het doordingende tegenritme van de marchingtrommels, probeer met het grappige onbegrip van de trommeljongens het marchingritme toch beet te hebben, moedig Saar en David aan terwijl zij met klein en groot een veld rondmarchen en onder luid gejoel een erg vlotte SALUT laten zien, voel je erg verveeld bij het feit dat een hele school zich klas per klas moet uitkleden omdat er wat geld weg is uit je rugzak, maak het gezellig met wat kaarsen in huis wanneer een windvlaag de elektriciteitspaal bij de buren door het golfplatendak gooit, vertrouw deze keer wel op de waterdichte HA-zaklamp die mee in de douche kan en overleeft, vang al het regenwater extra goed op wanneer de waterpomp zonder elektriciteit niet werkt en er naast zeep ook water nodig is om je te wassen, zorg voor wantrouwige Afrikaanse gezichten wanneer je met gebakken jam, tomaat, ajuin en geklutste eitjes een omelette maakt, vervang met een primitieve krik een enorm platte autoband met veel kijklustige kleuters rondom, draag geen in-natte-toestand-doorschijnend-wit T-shirt als je met dreigende regenwolken nog snel even naar de markt wandelt, voel je erg verwend wanneer je na vier dagen zonder elektriciteit de man op de elektriciteitspaal voor heilig verklaard, vind de overvloedige ananas en gevonden caramels en vervormde vicks-bolletjes een hemels dessert wanneer er ander zoets ontbreekt, vervloek de techniek wanneer reflecties moeten worden doorgestuurd en de oude computer beslist uit te vallen telkens wanneer je net op de internetplek bent geraakt waar je wilde zijn, glimlach wanneer er Afrikaanse pizza en jamfrietjes op het menu staan, voel je kinds wanneer je Saar achter twee gevouwde papieren bootjes ziet lopen die in de regenstroom op het zandweggetje voorbij varen, smeer je goed in wanneer je een wandeling maakt in de hoge middagzon op een zandstrook tussen voltamonding en oceaan, wees kwaad op jezelf wanneer je met pijnlijke verbrande billen uren in de trotro moet zitten op de extreem hobbelige terugweg, doe geen pogingen om het zand uit je bed te krijgen wanneer je kamer zich naast een zandweggetje bevindt en de uitvinding van het sluitbare raam hier niet aanslaat, wees opgelucht dat een foute Heimlich-poging gelukkig wel voor extra lucht zorgde bij een verloren geslikt ananasblokje bij David, neem niet te veel geld mee naar een beats-factory waar alle kralen er plots erg speciaal en mooi uitzien, blijf erg rustig wanneer je onderweg wordt tegengehouden door norse douane en enkel Anneke een paspoort bij zich heeft, voel je vereerd wanneer je de president in een geblindeerde auto ziet voorbij racen omsingeld door 10 politiemoto’s en 20 opvallend dure en blinkende auto’s, hou je vast aan de dingen waar je nu mee bezigbent en denk niet aan al het werk dat je hier nog zou kunnen verrichten, ga op zoek naar iets fruitsapachtigs dat anders dan water smaakt en drink een tropicalsapje dat de smaak van gesmolten Calipo benadert erg genietend op, knip David zijn haar niet met een schaar waar je net enorm stevige dubbelzijdige tape mee knipte als je behaarde scharen wil vermijden, heb respect voor de naaister die de eerste broek uit Afrikaanse stof volgens het model van de poefbroek met gewone lange broekspijpen met-zonder rekker en met een gewoon einde en wat breder aan de heupen en niet te poffig tot een goed einde wist te brengen, verhang je muggennet met die mooie touwenconstructie niet wanneer de geweldige blazer opstaat en een touwtje in zijn draai meeneemt, pijnig de hersens niet over de naam van die grote vogel uit Pluk en de Petteflet en schakel een zeer vertrouwbare hulplijn in om tot de frustrerende Krullevaar te komen, speel de zielige student om het wisselgeld tot jou te laten komen en jezelf zo een warme zoektocht te besparen in de stadse drukte, kruip in een trotro zo veel mogelijk achteraan om de knieën af en toe wat bloed te geven, laat een 30-cent-kostend middagmaal van brood en bananen ontzettend smaken al zittend op een in-een-maand-niet-gezien-voetpad in Accra, beweeg niet te veel wanneer je verbrand tussen een verbrande David en Saar onder een muggennet in een hutje op het strand ligt, spreek geen Ewe op een volkse markt in een hoofdstad waar ze van blanke toeristen enkel veel geld en Engelse klanken verwachten, blijf koelbloedig voor je uitstaren wanneer de trotro’s plots met drie op twee rijvakken rijden om even in te halen, geloof er na enkele vreemde blikken nog steeds in dat communicatie met de buurgeiten in het geits mogelijk is, weet dat Afrika niet voorzien is op mensen met lange benen, wees verbaast van het nieuwe gevoel dat zweet langs je been naar beneden drupt, weiger geen zitplaats op een kitsherige plastieke tuinstoel aangezien plastic hier heilig is, groet de aan-de-kant-van-de-weg-niets-doende-zittende politie vrolijk en beleefd wanneer je met 7 in een corsa met openstaande koffer en Anneke en Fanny in kofferhouding voorbijrijdt en lach, dans, knik, klap, antwoord, zing, kijk, gebaar, zit, leun, aai, groet en praat naar elk kind dat je na de vorige 63 nog steeds “Goodmorning” wenst.
Op schoolgebied werden na de lesgeefweek (een woord dat niet uitspreekbaar is onder Ghanese temperaturen blijkbaar) de eerste voorzichtige stappen in het project gezet. De noden van de school werden in onze wekelijkse “stafmeeting” besproken met het lerarenteam. Om het beeld compleet te maken een kleine beschrijving van onze “staf” :
In P1 treffen we meestal Miss Hannah aan, een grappig stappende madam die als vergelijking uit een Amerikaanse soap met een hoog “Oh-my-god”-gehalte zou kunnen komen. Elke ochtend komt ze puffend, zuchtend, net iets te laat, maar erg hartelijk aangewandeld en geeft ze als ze zin heeft en niet verkouden is in het Ewe een Engelse les. De wonderen zijn de wereld nog niet uit!
In P2 zit Sir Raphael vaak aan zijn bureau, headteacher en principal zijnde combinerend met zijn functie als leerkracht. Stralend glimlachend en erg goed bedoeld, zien we hem vaak op een oud en rustig tempo van zijn lokaal naar het buurlokaal wandelen, een praatje maken, om dan weer rustig terug te wandelen, een papier te nemen en even naar de kleuterschool beneden te wandelen, even later weer terug te komen met hetzelfde papier dat hij nog eens een keertje zal invullen. Het is duidelijk dat hij van rustige bezigheden houdt.
P3 wordt vertegenwoordigd door Sir Albert, opvolger in spé van Sir Raphael en best wel de sfeermaker op school. Zijn kritische en soms negatieve houding van eerst heeft zich nu veranderd tot het zijn van gereserveerd. Tijdens het marcheren op de feestdag waagde hij zich zelfs aan een rondje met Saar en David aan zijn zijde. Het dorp lag plat, maar hij marcheerde gewaagd mee!
In P4 treffen we de jonge, altijd goed gezinde en goed voorbereide Charlot. Haar klas is de enige klas waar het tijdens de lesuren ook daadwerkelijk les is, waar het tijdens de break soms zelfs geen break is, waar er tijdens de uren turen ook echt wordt bewogen en waar de kinderen durven te antwoorden met iets anders dan “Yes” en “No”. Op vraag van haar nam ik het springtouw vorige week mee en werd er een kruis-kunsje aangeleerd.
P5 staat onder leiding van Sir Nicolas, een kleine, geblokte, jonge man. Hij ziet er altijd erg netjes uit met zijn geklede broek en een meestal wit gestreken hemd. Ookal zie je hem niet, het aroma dat rond hem cirkelt, geeft zijn directe omgeving eens een ander aroma dan vleermuis. Altijd welkom!
Uiteindelijk komen we dan bij P6 onder leiding van Sir Maclean. Blijkbaar weet hij alles al over feedback, peer-tutering, ability-groups en readinglevels, maar doet hij er eigenlijk opvallend weinig mee in zijn klas. Een uitdaging dus.
Op een wekelijkse meeting, waar gemiddeld 1 leerkracht van de 6 afwezig is om honger, dorst, slaap, praatje, examen, naar huis, iets halen of ziekte, wordt er steeds besproken waar wij de komende week aan zullen proberen te werken en hoe zij hun rol daarin zien. Twee weken geleden startten we met het tutor-lezen, waarbij 6 en 3 samen lazen, 5 en 2, en 4 en 1. Een systeem waarin elke leerling individuele hulp en aandacht krijgt en waarbij zwak wordt geholpen door sterk en waarbij sterk zijn talenten kan gebruiken om zwak te helpen. Een kleine eerste stap naar het vergroten van het zelfbeeld en het welbevinden is gezet, maar er is nog een lange weg te gaan. Deze week staat contractwerk op het programma samen met het tutor-lezen en zo proberen we er elke week op een voorzichtige manier iets bij te voegen waar zowel de kinderen als de leerkrachten iets mee zijn. Dat is het dus even kort.
Tijdens de paasvakantie, die hier start op 11 april, zullen we starten met het heuse plan om duurzaam didactisch materiaal te verzorgen voor de school. De grote buitenmuur zal in het schilderplan worden bedekt met een kleurrijke wereldkaart (hoe we dat gaan doen is voorlopig nog niet helemaal duidelijk, maar we zijn sinds kort erg inventief en flexibel!) en in elk klaslokaal komen er zaken als een getallenlijn, een alfabet en breuken. Voor elke klas wat wils.
Tot hier zijn we dan toch al geraakt.
Foto’s werden vorige keer op de blog van Saar geplaatst voor zover de computer en het internet meewilden. Deze keer zullen ze weer bij mij komen te staan en zo wisselen we om en om. Dus zeker daar ook een kijkje gaan nemen dan. Helaas is er niet voldoende internettijd om op jullie leuke en mooie reacties te antwoorden, maar alles wordt wel zeer aandachtig en zelfs enkele keren achter elkaar gelezen!
Met een fier boekenrekje op de kamer,
anneke
Lijdt niet aan smetvrees bij het ordenen van de bibliotheek wanneer opgestapelde uitwerpselen zich tussen je hand en het uitgekozen boek bevinden, denk niet dat een marcheerstapje er eenvoudig uitziet tot je het zelf een heel voetbalveld lang moet volhouden, doe niet alsof 8 ananassen in een doos op je hoofd dragen niet zwaar is wanneer je nek het bijna begeeft, vertrouw niet op een handige onscheurbare witte HA-draagtas als je 6 ondraagbaar-in-de-hand-door-enkel-jezelf-jams op de markt kocht, maak gebruik van een plaatselijke stortregen om de auto te laten wassen door “carbabes” Saar en Anneke, ga mee in de Ghanese kalender en weet dat na 28 en 29 februari ook 30, 31 en uiteindelijk 32 februari hier bestaan, heb bewondering voor het doordingende tegenritme van de marchingtrommels, probeer met het grappige onbegrip van de trommeljongens het marchingritme toch beet te hebben, moedig Saar en David aan terwijl zij met klein en groot een veld rondmarchen en onder luid gejoel een erg vlotte SALUT laten zien, voel je erg verveeld bij het feit dat een hele school zich klas per klas moet uitkleden omdat er wat geld weg is uit je rugzak, maak het gezellig met wat kaarsen in huis wanneer een windvlaag de elektriciteitspaal bij de buren door het golfplatendak gooit, vertrouw deze keer wel op de waterdichte HA-zaklamp die mee in de douche kan en overleeft, vang al het regenwater extra goed op wanneer de waterpomp zonder elektriciteit niet werkt en er naast zeep ook water nodig is om je te wassen, zorg voor wantrouwige Afrikaanse gezichten wanneer je met gebakken jam, tomaat, ajuin en geklutste eitjes een omelette maakt, vervang met een primitieve krik een enorm platte autoband met veel kijklustige kleuters rondom, draag geen in-natte-toestand-doorschijnend-wit T-shirt als je met dreigende regenwolken nog snel even naar de markt wandelt, voel je erg verwend wanneer je na vier dagen zonder elektriciteit de man op de elektriciteitspaal voor heilig verklaard, vind de overvloedige ananas en gevonden caramels en vervormde vicks-bolletjes een hemels dessert wanneer er ander zoets ontbreekt, vervloek de techniek wanneer reflecties moeten worden doorgestuurd en de oude computer beslist uit te vallen telkens wanneer je net op de internetplek bent geraakt waar je wilde zijn, glimlach wanneer er Afrikaanse pizza en jamfrietjes op het menu staan, voel je kinds wanneer je Saar achter twee gevouwde papieren bootjes ziet lopen die in de regenstroom op het zandweggetje voorbij varen, smeer je goed in wanneer je een wandeling maakt in de hoge middagzon op een zandstrook tussen voltamonding en oceaan, wees kwaad op jezelf wanneer je met pijnlijke verbrande billen uren in de trotro moet zitten op de extreem hobbelige terugweg, doe geen pogingen om het zand uit je bed te krijgen wanneer je kamer zich naast een zandweggetje bevindt en de uitvinding van het sluitbare raam hier niet aanslaat, wees opgelucht dat een foute Heimlich-poging gelukkig wel voor extra lucht zorgde bij een verloren geslikt ananasblokje bij David, neem niet te veel geld mee naar een beats-factory waar alle kralen er plots erg speciaal en mooi uitzien, blijf erg rustig wanneer je onderweg wordt tegengehouden door norse douane en enkel Anneke een paspoort bij zich heeft, voel je vereerd wanneer je de president in een geblindeerde auto ziet voorbij racen omsingeld door 10 politiemoto’s en 20 opvallend dure en blinkende auto’s, hou je vast aan de dingen waar je nu mee bezigbent en denk niet aan al het werk dat je hier nog zou kunnen verrichten, ga op zoek naar iets fruitsapachtigs dat anders dan water smaakt en drink een tropicalsapje dat de smaak van gesmolten Calipo benadert erg genietend op, knip David zijn haar niet met een schaar waar je net enorm stevige dubbelzijdige tape mee knipte als je behaarde scharen wil vermijden, heb respect voor de naaister die de eerste broek uit Afrikaanse stof volgens het model van de poefbroek met gewone lange broekspijpen met-zonder rekker en met een gewoon einde en wat breder aan de heupen en niet te poffig tot een goed einde wist te brengen, verhang je muggennet met die mooie touwenconstructie niet wanneer de geweldige blazer opstaat en een touwtje in zijn draai meeneemt, pijnig de hersens niet over de naam van die grote vogel uit Pluk en de Petteflet en schakel een zeer vertrouwbare hulplijn in om tot de frustrerende Krullevaar te komen, speel de zielige student om het wisselgeld tot jou te laten komen en jezelf zo een warme zoektocht te besparen in de stadse drukte, kruip in een trotro zo veel mogelijk achteraan om de knieën af en toe wat bloed te geven, laat een 30-cent-kostend middagmaal van brood en bananen ontzettend smaken al zittend op een in-een-maand-niet-gezien-voetpad in Accra, beweeg niet te veel wanneer je verbrand tussen een verbrande David en Saar onder een muggennet in een hutje op het strand ligt, spreek geen Ewe op een volkse markt in een hoofdstad waar ze van blanke toeristen enkel veel geld en Engelse klanken verwachten, blijf koelbloedig voor je uitstaren wanneer de trotro’s plots met drie op twee rijvakken rijden om even in te halen, geloof er na enkele vreemde blikken nog steeds in dat communicatie met de buurgeiten in het geits mogelijk is, weet dat Afrika niet voorzien is op mensen met lange benen, wees verbaast van het nieuwe gevoel dat zweet langs je been naar beneden drupt, weiger geen zitplaats op een kitsherige plastieke tuinstoel aangezien plastic hier heilig is, groet de aan-de-kant-van-de-weg-niets-doende-zittende politie vrolijk en beleefd wanneer je met 7 in een corsa met openstaande koffer en Anneke en Fanny in kofferhouding voorbijrijdt en lach, dans, knik, klap, antwoord, zing, kijk, gebaar, zit, leun, aai, groet en praat naar elk kind dat je na de vorige 63 nog steeds “Goodmorning” wenst.
Op schoolgebied werden na de lesgeefweek (een woord dat niet uitspreekbaar is onder Ghanese temperaturen blijkbaar) de eerste voorzichtige stappen in het project gezet. De noden van de school werden in onze wekelijkse “stafmeeting” besproken met het lerarenteam. Om het beeld compleet te maken een kleine beschrijving van onze “staf” :
In P1 treffen we meestal Miss Hannah aan, een grappig stappende madam die als vergelijking uit een Amerikaanse soap met een hoog “Oh-my-god”-gehalte zou kunnen komen. Elke ochtend komt ze puffend, zuchtend, net iets te laat, maar erg hartelijk aangewandeld en geeft ze als ze zin heeft en niet verkouden is in het Ewe een Engelse les. De wonderen zijn de wereld nog niet uit!
In P2 zit Sir Raphael vaak aan zijn bureau, headteacher en principal zijnde combinerend met zijn functie als leerkracht. Stralend glimlachend en erg goed bedoeld, zien we hem vaak op een oud en rustig tempo van zijn lokaal naar het buurlokaal wandelen, een praatje maken, om dan weer rustig terug te wandelen, een papier te nemen en even naar de kleuterschool beneden te wandelen, even later weer terug te komen met hetzelfde papier dat hij nog eens een keertje zal invullen. Het is duidelijk dat hij van rustige bezigheden houdt.
P3 wordt vertegenwoordigd door Sir Albert, opvolger in spé van Sir Raphael en best wel de sfeermaker op school. Zijn kritische en soms negatieve houding van eerst heeft zich nu veranderd tot het zijn van gereserveerd. Tijdens het marcheren op de feestdag waagde hij zich zelfs aan een rondje met Saar en David aan zijn zijde. Het dorp lag plat, maar hij marcheerde gewaagd mee!
In P4 treffen we de jonge, altijd goed gezinde en goed voorbereide Charlot. Haar klas is de enige klas waar het tijdens de lesuren ook daadwerkelijk les is, waar het tijdens de break soms zelfs geen break is, waar er tijdens de uren turen ook echt wordt bewogen en waar de kinderen durven te antwoorden met iets anders dan “Yes” en “No”. Op vraag van haar nam ik het springtouw vorige week mee en werd er een kruis-kunsje aangeleerd.
P5 staat onder leiding van Sir Nicolas, een kleine, geblokte, jonge man. Hij ziet er altijd erg netjes uit met zijn geklede broek en een meestal wit gestreken hemd. Ookal zie je hem niet, het aroma dat rond hem cirkelt, geeft zijn directe omgeving eens een ander aroma dan vleermuis. Altijd welkom!
Uiteindelijk komen we dan bij P6 onder leiding van Sir Maclean. Blijkbaar weet hij alles al over feedback, peer-tutering, ability-groups en readinglevels, maar doet hij er eigenlijk opvallend weinig mee in zijn klas. Een uitdaging dus.
Op een wekelijkse meeting, waar gemiddeld 1 leerkracht van de 6 afwezig is om honger, dorst, slaap, praatje, examen, naar huis, iets halen of ziekte, wordt er steeds besproken waar wij de komende week aan zullen proberen te werken en hoe zij hun rol daarin zien. Twee weken geleden startten we met het tutor-lezen, waarbij 6 en 3 samen lazen, 5 en 2, en 4 en 1. Een systeem waarin elke leerling individuele hulp en aandacht krijgt en waarbij zwak wordt geholpen door sterk en waarbij sterk zijn talenten kan gebruiken om zwak te helpen. Een kleine eerste stap naar het vergroten van het zelfbeeld en het welbevinden is gezet, maar er is nog een lange weg te gaan. Deze week staat contractwerk op het programma samen met het tutor-lezen en zo proberen we er elke week op een voorzichtige manier iets bij te voegen waar zowel de kinderen als de leerkrachten iets mee zijn. Dat is het dus even kort.
Tijdens de paasvakantie, die hier start op 11 april, zullen we starten met het heuse plan om duurzaam didactisch materiaal te verzorgen voor de school. De grote buitenmuur zal in het schilderplan worden bedekt met een kleurrijke wereldkaart (hoe we dat gaan doen is voorlopig nog niet helemaal duidelijk, maar we zijn sinds kort erg inventief en flexibel!) en in elk klaslokaal komen er zaken als een getallenlijn, een alfabet en breuken. Voor elke klas wat wils.
Tot hier zijn we dan toch al geraakt.
Foto’s werden vorige keer op de blog van Saar geplaatst voor zover de computer en het internet meewilden. Deze keer zullen ze weer bij mij komen te staan en zo wisselen we om en om. Dus zeker daar ook een kijkje gaan nemen dan. Helaas is er niet voldoende internettijd om op jullie leuke en mooie reacties te antwoorden, maar alles wordt wel zeer aandachtig en zelfs enkele keren achter elkaar gelezen!
Met een fier boekenrekje op de kamer,
anneke
-
11 Maart 2008 - 22:34
Annemie (Hoboken&co):
PRRT Talieloe!
Heeeeeeeeerlijk om te lezen, Anneke! -
12 Maart 2008 - 12:33
Kelly:
Wat heb ik weer genoten van je schrijfsels... Mijn excuses voor het niet op de naam komen van de grote vogel uit Pluk en de Petteflet maar zoals ik hoor heb je het juiste antwoord langs een andere hulplijn toch bekomen! Knap zo! Hier zijn we zonet gestart aan de bijwoonweek van de 5-wekenstage en ja alles loopt zoals gewoonlijk, druk en leerrijk. Nog even zeggen dat ik het super vond je even te horen via de telefoon! Als ik weer eens wat belkrediet te veel heb bel ik je nog eens! Tot horens, schrijfs, sms's, ...
Liefs,
Kelly. -
13 Maart 2008 - 12:05
Evi:
Hey Anneke
Eindelijk heb ik tijd om het hier allemaal eens grondig te lezen. Ik vind het heerlijk te lezen wat jullie zoal meemaken. Ik kan al niet wachten op het volgende bericht.
Kusjes Evi -
13 Maart 2008 - 12:51
Ann Van Egdom:
Enthousiaste studentjes,
Ik lees met veel plezier jullie avontuurlijke vervolgverhaal: het is zo 'levend' geschreven dat we er wel middenin lijken te zitten.
Benieuwd hoe die wereldkaart er zal uitzien (de Belgische politici kijken aandachtig toe of jullie Vlaanderen en Wallonië zullen opslitsen en wat jullie met Brussel van plan zijn, een grote verantwoordelijkheid voor de regeringsvorming dus!).
Ann -
13 Maart 2008 - 17:17
Mara:
heej Anneke!
Het is wel duidelijk dat je een erg fijne tijd daar hebt in Ghana! Zijn daar allen heel blij om!! :D
(Ik vertrek volgende week naar Napels en daarna meteen skieen.. Ik denk aan je als ik op den berg sta!)
Dikke zoenen XXX -
13 Maart 2008 - 20:15
Maria :
Anneke,
Bedankt voor het redden van David zijn leven!
Goed gewerkt daar van jullie in die bibliotheek. Die kinderen zullen daar veel bij geleerd hebben na die drie maanden bij jullie.
Ik ben ook heel blij met de foto's
Vele Groeten,
van mams van David -
14 Maart 2008 - 09:08
Lynn V.:
heyla Anneke wou eventje laten weten dat het hele leuke fotos zijn en toffe teksten
nog heel veel plezier en avontuur toegewenst
greetz van de hele bende ;) xxxxx -
14 Maart 2008 - 17:05
Goedele En Yannick:
Hello seleminga!
where are you going? what is your name? can have your phonenumber? Where do you come from? Where are you staying? Do you have an e-mail adress? I want to be your best friend.
.... -
16 Maart 2008 - 01:12
Jefke:
Ja ja, the african way, fijn om te horen dat alles ongelofelijk vlot verloopt. Van afwijzend naar gereserveerd dat lijkt KV wel. Enthousiasme kruipt waar het niet gaan kan. De eerste stapjes gezet volhouden nu!
Je kan altijd een wereldkaart projecteren je hoeft dan alleen even de beamer aan te sluiten op een laptop een uurtje of 10 stroom vinden. of is dit niet echt een constructieve opmerking :-).
Hier alles dik in orde, nog 4 dagen tot eigenaar, nog 8 tot Hongarije en dus bijhorend pakje met belletje. Spannende tijden dus.
Zakjes en zaklampjes!!! In mijnen tijd kregen we 1 bic in de hogeschool en daar moest je dan drie jaar voorbereidingen mee schrijven... Wat een luxe.
dikke zoen Jefke
uitermate nieuwsgierig naar de niet geschreven communicatie over Ghana. -
16 Maart 2008 - 14:02
Opco-Ann:
't blijft wat duizelingwekkend om jullie verslagen te lezen, terwijl we hier "gewoon" telkens weer aan een HA dagje beginnen. Fijn te lezen dat jullie project een vliegende start neemt en dat vooral de kinderen er zo enthousiast over zijn. Ik hoop echt dat jullie daar iets in gang krijgen waar deze school straks alleen mee verder gaat. Gelukkig hebben jullie nog eventjes tijd om alles daar goed te laten belkijven, te differentiëren, sensibiliseren, quoteren en vooral arrangeren.
Groeten, Ann -
17 Maart 2008 - 12:30
Marijke:
Super leuk om al jullie belevenissen te lezen! Heb zo al goestin gom op't vliegtuig te stappen en eens een lesje mee te komen geven.. :)
Nog super veel plezier gewenst!!
xx
Marijke -
17 Maart 2008 - 18:50
Linda:
Anneke, ik weet niet meer op welke blog ik het heb gelezen, maar ik zie het helemaal voor me. Welke bocht jullie nemen, de meubelmakers, de mooie vrouw met de mooie dochter (ze komt uit Niger, denk ik)
Jullie doen het absoluut fantastisch.
-
17 Maart 2008 - 21:22
Greet Wouters:
Ik kijk echt steeds uit naar je leuk geschreven 'dagboek'. Fijn dat jullie het alledrie naar jullie zin hebben. Ik kan me voorstellen da -
17 Maart 2008 - 21:26
Greet Wouters:
Sorry Anneke, even op een foute toets geduwd ( niet alleen in Ghana gaat er al eens iets fout) Ik kan me voorstellen dat jullie kinderen ook erg van jullie genieten. Hebben jullie al Ghanese liedjes geleerd? ( ben ik uiteraard erg in geïnteresseerd ).
Uitkijkend naar het volgend verslag hoop ik dat elektriciteit geen probleem vormt, en dat alles naar wens verloopt -
20 Maart 2008 - 18:47
Celeste:
anneke,
fantastisch om te lezen, prachtig geschreven, wonderbaarlijk schone foto's, geniet ervan.
zoen , celeste -
23 Maart 2008 - 09:02
Nadia:
Een hele fijne speciale verjaardag gewenst op een speciale plek - dat kan ook niet iedereen zeggen "ik heb mijn 21ste verjaardag in Ghana gevierd" !!! -
26 Maart 2008 - 12:56
Marian Haven:
Anneke,
Ik heb ondertussen met veel plezier jullie ervaringen in Ghana gelezen!
Nog enkele dagen en dan kom ik ook die kant op.
Vermoedelijk kom ik 1 of 2 april naar Kpandu. Ik hoorde van Linda dat de vakantie daar dan nog niet begonnen is, dus dan kan ik jullie die week aan het werk zien? Vermoedelijk blijf ik tot 4 of 5 april en dan ga ik de studenten in Tamale bezoeken.
Kan je mij een kort seintje geven.
Ik mailde ook naar je HA-adres, maar blijkbaar zaten jullie even zonder internet.
Groeten
Marian -
26 Maart 2008 - 13:39
Shania:
liefste audrey!
heb nu pas jullie fantastische sites ontdekt en ik ga er momenteel helemaal in op! ik lees je berichten voor aan moritz met af en toe een slappe lach ertussen als ik me inbeeld hoe je vlaggenstok met handen en tanden probeert uit te leggen aan een hoop kinderen die toch echt wel moeten denken dat er bij jou een vijs of twee ontbreekt :)
hier in worstenland SNEEUWT het al de hele week, ik ben echt jaloers op je (hoewel, niet op de presentjes die de vleermuizen voor jullie achterlaten...) en kan niet wachten tot je terugbent, dan houden we een feesje met de girls en henri en mag je alles vertellen (tegen dan waarschijnlijk al voor de 100ste keer)...
ideetje voor onze volgende zwoele film: bobbejaanland, the sequel - hormonia goes africa!
ai lof joe, hou het nauwsluitend en nog superveel plezier daar!
xxx je heet pepertje
-
26 Maart 2008 - 13:41
Shania:
liefste audrey!
heb nu pas jullie fantastische sites ontdekt en ik ga er momenteel helemaal in op! ik lees je berichten voor aan moritz met af en toe een slappe lach ertussen als ik me inbeeld hoe je vlaggenstok met handen en tanden probeert uit te leggen aan een hoop kinderen die toch echt wel moeten denken dat er bij jou een vijs of twee ontbreekt :)
hier in worstenland SNEEUWT het al de hele week, ik ben echt jaloers op je (hoewel, niet op de presentjes die de vleermuizen voor jullie achterlaten...) en kan niet wachten tot je terugbent, dan houden we een feesje met de girls en henri en mag je alles vertellen (tegen dan waarschijnlijk al voor de 100ste keer)...
ideetje voor onze volgende zwoele film: bobbejaanland, the sequel - hormonia goes africa!
ai lof joe, hou het nauwsluitend en nog superveel plezier daar!
xxx je heet pepertje
-
29 Maart 2008 - 09:17
Walter En Nieke:
dag Anneke, bijna 8 weken ter plaatse, in die verre, vreemde Afrikaanse wereld. 8 weken al ondergedompeld in een totaal andere cultuur. Een periode waarin jullie zelf ook zijn aangepast, ingeburgerd voor zover dat kan natuurlijk. Je tempo, het ritme, de sfeer, de Afrikaanse waarden, van alles zullen jullie wat meedragen en zeker ook meebrengen. Mevr. Haven brengt alvast wat Europese praktische spulletjes mee die jullie goed kunnen gebruiken. Dat ze goed van pas mogen komen. Drie dikke xxx van "die Elteren" vanuit de Italiaanse Dolomieten. -
15 April 2008 - 22:08
Mieke Vermeiren:
Hoi Anneke
Mijn bewondering voor je ondernemingszin samen met je twee collega's is gigantisch. Ik hoop dat je Afrikaans avontuur een onuitwisbare indruk nalaat in je leven en vooral dat je hiervan heel veel opsteekt om veel beter om te kunnen met de Europese stress. Nog veel succes en tot ziens.
Mieke Vermeiren -
30 April 2008 - 10:17
Nieke En Walterrr:
Beste Miss Annekwé, ai, oei, amaai, 't is niet waar, hoe kan dat nu, heb je het al gehoord: Nog 11 dagen en jullie komen terug. Jullie moeten terug. Pffff. Hoe gaan jullie afscheid nemen van jullie kids, het leerkrachtenteam, van de dorpsgemeenschap Kpando, van de stenen nederzetting waar 3 maanden in gewoond werd tussen de Ghanese bevolking, van de Ghanese vrienden daar, de kok en de huishoudhulp, van de prachtige natuur, het diverse landschap en het Afrikaanse leven, van de eenvoud en het ontbrekende materialisme, van de eigenheid van de wereld daar. Nu nog 11 dagen alvorens je de "stalen vogel" neemt om terug naar Europa te vliegen. Met de prachtige gigantische, kleurrijke wereldkaart op de schoolmuur nu, de nieuwe bibliotheek met goed geordende boeken, de functionele getallenassen e.d. die jullie achterlaten samen met alle knowhow die jullie gedurende de tientallen gesprekken hebben doorgegeven aan de plaatselijke pedagogische krachten zijn we hier allen overtuigd dat jullie stage een blijvende meerwaarde heeft betekend (en nog lang zal blijven betekenen). Men zal dagelijks met jullie arbeid geconfronteerd worden, zichtbaar door wat jullie creëerden en voelbaar door de kennis die werd overgedragen.
Weet beste veldwerkers dat Ghana jullie met spijt zal uitwuiven. Maar weet ook dat Antwerpen jullie heel graag zal ontvangen en in de armen zal sluiten.
Alvast een warme knuffel en lieve zoen.
Het thuisfront.
mams en paps
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
