different
Door: anneke
Blijf op de hoogte en volg Anneke
14 Februari 2008 | Ghana, Accra
Gegroet aan allen die al wat benieuwd werden naar wat lees en kijks ! Wel, hier zijn we dan.
Ondertussen zijn er een tiental dagen moskeegezang om 5 uur ’s ochtends, ontbijt om 7 uur, vertrek naar onze school twee dorpjes verder om half 8, een enthousiaste en erg aanrakende bende kleuters die ons al zingend verwelkomt, kleuterjuffen die wat buitenhangen en niet echt van plan zijn vandaag iets te ondernemen, een hartelijke headteacher, veel glimlachende gezichten en “your welcome’s”, erg bedwelmende geurtjes van de vleermuizen die in de school overnachten, gebakken bananen, Bankoe’s en Fufu’s, drukke aanstaarrijke marktochten en dorpsverkenningen, eerste spinvangsten, vroeg-donker-wordende avonden, nachtelijke aftersunbeurten en vreugdekreten tijdens afrikaanse voetbalfinale’s gepasseerd en ik heb het hier best wel naar men zin!
Na de behoorlijke vliegtocht was het zalig om die vochtige, tropische temperatuur vorige week te voelen. De bagage bleek wel even zoek te zijn en het visum bleek voor wat opschudding te zorgen aan de controlepost om Ghana eindelijk officieel binnen te mogen, maar uiteindelijk is alles mooi verlopen. Het enige wat zelfs die nacht erg opviel was dat we er echt anders uitzien, the colour is different. Iedereen ziet het, je hoort het achter je roepen, het wordt van hut naar hut doorgeseind, handen willen je aanraken, elk dorpslid wenst je een welgemeende “welcome” en de Mathilde-wuif komt hier echt van pas!
Voorlopig bestaat de huisbevolking hier uit Franklin, die er altijd is, ons brengt en haalt, ons opvangt wanneer er een probleem is, die een trainingcenter in het dorp leidt en die eigenlijk echt geweldig is. Dan is er ook Abigail, die het domein keuken-geld-eten-was-plas-vlechtjes voor zich neemt en daarin wordt bijgestaan door “the twins”, bestaande uit Aïda en Aïvi die voor amusement en jonge schattigheid zorgen en enkel onderscheidbaar zijn door hun verschillende oorbellen. Verder zijn we hier vorige week onthaald door een gezellige bende meiden van de KDG die hier al een maandje zijn en die ons hebben voorzien van de nodige eerste onderbroeken, shampoo en handdoeken, maar ons vooral wegwijs maakten in de omliggende zandpaadjes, drukke markten, eerste plaatselijke taalpraatpogingen en ’s avonds voor gezellige babbels zorgen! Er is Lyn die wat sukkelde met gezondheid maar nu weer beter is, Judith die een erg ontstoken beet op het been heeft en de plaatselijke medische handelingen niet echt vertrouwt, Fannie die zich de taal al helemaal eigen heeft gemaakt en Stephanie die als eerste een warme fietstocht aandurfde. David geniet wel van zijn bende vrouws!
In de school, waar klassen gemiddeld bestaan uit 35 kinderen, waar leerkrachten al eens wat later komen, een les met ons in de buurt best nog wel meevalt, een les met ons uit de buurt erg hard lijkt op wachten tot het 12 uur is, waar educatieve posters bestaan uit reclame voor de gebruikte handboeken, waar vergaderingen doorgaan tijdens de lesuren, waar er af en toe een vleermuis naar beneden dondert, waar er een verrassend goede ingesteldheid aanwezig is, waar het schoolteam wel positief staat tegenover het uitwisselen van kennis en ervaringen, zijn we deze week gestart met veel praten en kijken. Een aanpak die wel wordt aanvaard. De leerkrachten vertellen graag over hoe zij te werk gaan en wat hun tekorten aan materiaal en aanpak zoal zijn. Problemen waar wij misschien iets aan kunnen veranderen, misschien ook niet. Momenteel komen er erg veel zaken op ons af en is het moeilijk om te beslissen waar we beginnen, hoe we alles gaan plannen, met wie we afspraken maken, hoe we ons best opstellen en wie we iets kunnen toevertrouwen. RESPECT en INLEVING zijn in deze fase gouden woorden.
Voorlopig hebben we ons alledrie in een klas “uitgenodigd” om vanaf maandag een week les te geven. Saar verhuist naar klas 1 bij miss Hannah, ikzelf naar klas 2 bij sir (principal) Raphael en David naar klas 3 bij sir Albert. Drie gewaagde beslissingen, aangezien de kennis van het Engels in deze drie klassen het minst is, MAAR volgens ons kunnen we hier het meeste uit leren. Hopend op een geslaagd vertrekpunt!
genietend van zanderige blote voeten,
anneke
Berichtbaar op het Ghana-nummer 027 21 69 565 (het zone-nummer moet er nog voor!)
*Meer eerste woorden, flapuit-uitspraken en grappige anekdotes leest u op http://sahaar.waarbenjij.nu
*Een uitgebreid verslag van onze activiteiten per dag leest u op http://davidnowak.waarbenjij.nu
Ondertussen zijn er een tiental dagen moskeegezang om 5 uur ’s ochtends, ontbijt om 7 uur, vertrek naar onze school twee dorpjes verder om half 8, een enthousiaste en erg aanrakende bende kleuters die ons al zingend verwelkomt, kleuterjuffen die wat buitenhangen en niet echt van plan zijn vandaag iets te ondernemen, een hartelijke headteacher, veel glimlachende gezichten en “your welcome’s”, erg bedwelmende geurtjes van de vleermuizen die in de school overnachten, gebakken bananen, Bankoe’s en Fufu’s, drukke aanstaarrijke marktochten en dorpsverkenningen, eerste spinvangsten, vroeg-donker-wordende avonden, nachtelijke aftersunbeurten en vreugdekreten tijdens afrikaanse voetbalfinale’s gepasseerd en ik heb het hier best wel naar men zin!
Na de behoorlijke vliegtocht was het zalig om die vochtige, tropische temperatuur vorige week te voelen. De bagage bleek wel even zoek te zijn en het visum bleek voor wat opschudding te zorgen aan de controlepost om Ghana eindelijk officieel binnen te mogen, maar uiteindelijk is alles mooi verlopen. Het enige wat zelfs die nacht erg opviel was dat we er echt anders uitzien, the colour is different. Iedereen ziet het, je hoort het achter je roepen, het wordt van hut naar hut doorgeseind, handen willen je aanraken, elk dorpslid wenst je een welgemeende “welcome” en de Mathilde-wuif komt hier echt van pas!
Voorlopig bestaat de huisbevolking hier uit Franklin, die er altijd is, ons brengt en haalt, ons opvangt wanneer er een probleem is, die een trainingcenter in het dorp leidt en die eigenlijk echt geweldig is. Dan is er ook Abigail, die het domein keuken-geld-eten-was-plas-vlechtjes voor zich neemt en daarin wordt bijgestaan door “the twins”, bestaande uit Aïda en Aïvi die voor amusement en jonge schattigheid zorgen en enkel onderscheidbaar zijn door hun verschillende oorbellen. Verder zijn we hier vorige week onthaald door een gezellige bende meiden van de KDG die hier al een maandje zijn en die ons hebben voorzien van de nodige eerste onderbroeken, shampoo en handdoeken, maar ons vooral wegwijs maakten in de omliggende zandpaadjes, drukke markten, eerste plaatselijke taalpraatpogingen en ’s avonds voor gezellige babbels zorgen! Er is Lyn die wat sukkelde met gezondheid maar nu weer beter is, Judith die een erg ontstoken beet op het been heeft en de plaatselijke medische handelingen niet echt vertrouwt, Fannie die zich de taal al helemaal eigen heeft gemaakt en Stephanie die als eerste een warme fietstocht aandurfde. David geniet wel van zijn bende vrouws!
In de school, waar klassen gemiddeld bestaan uit 35 kinderen, waar leerkrachten al eens wat later komen, een les met ons in de buurt best nog wel meevalt, een les met ons uit de buurt erg hard lijkt op wachten tot het 12 uur is, waar educatieve posters bestaan uit reclame voor de gebruikte handboeken, waar vergaderingen doorgaan tijdens de lesuren, waar er af en toe een vleermuis naar beneden dondert, waar er een verrassend goede ingesteldheid aanwezig is, waar het schoolteam wel positief staat tegenover het uitwisselen van kennis en ervaringen, zijn we deze week gestart met veel praten en kijken. Een aanpak die wel wordt aanvaard. De leerkrachten vertellen graag over hoe zij te werk gaan en wat hun tekorten aan materiaal en aanpak zoal zijn. Problemen waar wij misschien iets aan kunnen veranderen, misschien ook niet. Momenteel komen er erg veel zaken op ons af en is het moeilijk om te beslissen waar we beginnen, hoe we alles gaan plannen, met wie we afspraken maken, hoe we ons best opstellen en wie we iets kunnen toevertrouwen. RESPECT en INLEVING zijn in deze fase gouden woorden.
Voorlopig hebben we ons alledrie in een klas “uitgenodigd” om vanaf maandag een week les te geven. Saar verhuist naar klas 1 bij miss Hannah, ikzelf naar klas 2 bij sir (principal) Raphael en David naar klas 3 bij sir Albert. Drie gewaagde beslissingen, aangezien de kennis van het Engels in deze drie klassen het minst is, MAAR volgens ons kunnen we hier het meeste uit leren. Hopend op een geslaagd vertrekpunt!
genietend van zanderige blote voeten,
anneke
Berichtbaar op het Ghana-nummer 027 21 69 565 (het zone-nummer moet er nog voor!)
*Meer eerste woorden, flapuit-uitspraken en grappige anekdotes leest u op http://sahaar.waarbenjij.nu
*Een uitgebreid verslag van onze activiteiten per dag leest u op http://davidnowak.waarbenjij.nu
-
14 Februari 2008 - 16:40
Kelly:
Lieve Annie,
Zalig om te horen hoe je het daar naar je zin hebt!! Blote voeten, mooie klanken, avonturen, uitdagingen,... en wat heb jij nog meer nodig?!
Blijf er aub volop van genieten!!!! Ik blijf jullie in elk geval op de voet volgen!
En jaaa...verdorie, ik mis je meid!! Amai, en...nog bijna 13 weken. pfff...
Veel liefs!!! -
14 Februari 2008 - 22:15
Laura:
Het klinkt fantastisch en uitdagend! Mis je babbels hier, maar ben er zeker van dat ze meer dan boeiend zullen zijn wanneer je terug komt!
Ik hou je alvast op de hoogte van de Antwerpse zaken. Geniet daar, het gaat zo snel voorbij zijn... Ik denk aan je: Afrikaanse sfeer op blote voeten, genietend van de zon, leidingnemend. Je doet het zowizo goed meisie! Je kan het!
Dikke antwerpse kusjes van mij (en thiago 'says hi'!) -
15 Februari 2008 - 08:36
Paps Walter:
Hallo Anneke, Saar en David, Eindelijk zitten jullie nu volledig in je project. Met alles erop en eraan lezen we. De drie sites zijn een mooie aanvulling op elkaar. We proberen ons hier helemaal in jullie situatie in te leven met alle kleuren en geuren, beelden en indrukken erbij. Maar het blijft natuurlijk een ver van mijn bed show voor ons. Het thuisfront is blij met jullie schrijfsels en volgt graag het verdere verloop. Nu wij de verwarming hier weer iets hoger zetten wens ik jullie een voldoeningevende verderzetting met veel your welkome's, lachende gezichten, "actieve" leerkrachten, mooie culturele uitwisselingen en een weelde aan herinneringen. We zijn benieuwd naar mogelijke recente foto's op de site.
Ga ervoor hé.
Knufzoen, vanuit de Rijke Beukelaarstraat, natte snuit van de visjes en een broos pootje van de wandelende takken. -
15 Februari 2008 - 13:46
Linda En Patrick:
Hey Anneke,
Leuk om deze cultuur mee op te snuiven.
ben blij dat je het daar naar uw zin hebt.
groetjes
Linda en Patrick -
16 Februari 2008 - 13:04
Linda:
Anneke
Man, wat kan jij schrijven. Ik zie, voel en ruik het helemaal.
Linda -
16 Februari 2008 - 14:20
Opco Ann:
Een dagje rapporten uitdelen (ja! gisteren, dus weldra in je thuisbrievenbus) verbleekt geheel in het niets naast al dit avontuurlijks. Fijn dat we je zo kunnen volgen, het lijkt alsof ik een beetje over je schouder mee kan kijken. Doe daar maar flink jullie ding! -
16 Februari 2008 - 16:16
Djenisa:
Helaba Anneke!
echt tof om jullie avonturen hier te kunnen volgen...
Ik ben blij dat jullie het daar naar jullie zin hebben en dat het goed gaat met jullie!!
Een dikke knuf en tot de volgende
xxxx -
16 Februari 2008 - 17:10
Nadia:
Ndo na wo Anneke,
Wat leuk om jullie ervaringen te lezen, en alles klinkt zó positief. Ben al benieuwd naar de foto's en het vervolg van jullie avontuur !!
Tot later ! Nadia -
17 Februari 2008 - 16:08
Moesje:
Hallo, dag schattebout,
Ja hier dan ook ons moesje met een briefje vanuit ons Antwerpen. 'k Heb al gelezen dat jullkie het naar omstandigheden wel goed maken en doen. Ja zeg, ik ben ik ook terug met de kinderen begonnen in de Musica, om te lezen hé. 't Zijn er wel geen 34 maar 4, da's wel een verschil en niet ik moet lezen; dat doen zij. Ik heb al goei punten gekregen van mijn 4 schatjes want ik kon hun (toch wel moeilijke) namen al heel goed onthouden vonden ze. Plezant hé.De temperatuur is naar jouw normen daar wel aangenaam geloof ik maar hier is het wat frisser. Ze hebben beloofd dat het weer gaat vriezen. Leuk hé en wij maar denken dat de lente begonnen is. Enfin, blauw van de kou zal hier niet misplaatst zijn, zoals het bij jullie zwart van 't volk zal zijn (grapje). Zo, nu nog een dikke knuffel en kus van moesje en van de poes van de tuinmuur en de vogeltjes in de tuin. 't Ja, ik heb geen geiten e.d. hé.
X Daag, moesje. -
18 Februari 2008 - 13:36
Evelien:
Anna, het eerste contact tussen Zimbabwe en Ghana wordt onrechtstreeks een feit! Veel moed... Zoenen
Evita -
19 Februari 2008 - 16:32
Sandy:
Hey!
Klinkt heerlijk daar en ik ben blij dat jullie het daar goed naar jullie zin hebben.
Veel succes met jullie project, maar vooral... geniet van het land.
Groetjes -
19 Februari 2008 - 18:46
Janna:
Hoi Anneke!
Erg leuk om je verhalen te lezen en de foto's te bekijken!
Ik hoop snel op een vervolg!
Hou je goed daar!
Knuffel,
Janna. -
19 Februari 2008 - 19:23
Ann Van Egdom:
Dag Anneke en David en Saar
Jullie lijken het best naar jullie zin te hebben daar.
Die spin(nen), dat is nu net waarvoor ze me niet naar warm Afrika krijgen. Ik mag er echt niet aan denken... Een olifant, dat hoor je tenminste nog aankomen...
Benieuwd hoe jullie didactische ervaringen evolueren.
-
19 Februari 2008 - 21:28
Die Kelly:
Annie,
die foto's...zalig! helemaal jou ding! Ik kan het niet vaak genoeg zeggen, volgens mij beleven jullie daar een super fijne en vooral leerrijke tijd. Maar uiteraard moet ik jullie dat niet vertellen, dat weten jullie zelf beter dan wie dan ook... en woow, wat ben ik jaloers, maar écht dan... (ook iets wat ik ongetwijfeld weer veel te veel ga herhalen, tss kelly!) én net daarom is het jullie helemaal gegund!!
Hoe verloopt het lesgeven deze week??!
Ik hoop gauw weer iets van je te horen.
Oh ja, en morgen is het BSPO vergadering (kwestie dat je een beetje bijblijft hé :-) ).
Veel liefs, dikke zoen en een warme knuffel!
jou kelly!
PS: check jij ook je mail daar (voor persoonlijkere verslagen :-) ? -
20 Februari 2008 - 02:03
Laura:
Gegroet!
Het klinkt allemaal weer heerlijk. Ik wou dat ik mezelf toch in één van jullie rugzakken had verstopt. Het is hier ontzettend koud, ben weer niet op tijd in mijn bed gekropen en kreeg vandaag een mes op 5 centimeter van mijn keel met de woorden 'he juf dimmen hé, of heb ik het misschien tegen u? Sebiet hak ik uw kop er af met dit mes'. Geweldig toch die jeugd van tegenwoordig. Op de speelplaats word ik constant omsingeld door jongens die minstens een kop groter zijn en me allemaal vernietigend aankijken. Help! Hoeveel kost een ticket naar jullie nu weer? Patrice neem me mee!
Soit, we moeten het allemaal maar ondergaan en we geven niet op :). Nog veel succes jullie daar en ik hoop nog veel over jullie avonturen te kunnen lezen (en zien)!
kus, Laura -
21 Februari 2008 - 11:26
Linda En Patrick:
Hey Anneke;
Leuk, eindelijk eens een foto
super, ik volg nog altijd dagelijks uw website hoor
fantastisch
alleen het dagverslag nog ??
groetjes
Linda en Patrick
het gaat je goed -
22 Februari 2008 - 10:31
Lies VD:
Heerlijk hoe je alles beschrijft. Succes daar! -
24 Februari 2008 - 11:41
Jana:
Wat een avontuur!Ik hoop dat je er met volle teugen van geniet (en ook veel leert natuurlijk)!
De pianoles die ik aan mezelf geef, gaat moeizaam, maar ik kan de Gavotte van Handel al met enige gebrekken voltooien!
Nog veel succes daar!
-
24 Februari 2008 - 13:08
Jacques:
Hey Anneke
leuk te zien dat het allemaal wel kids komt. Nog veel fun en als je terugkomt krijg je een dikke knuffel en in een keer een datum om al eens wat te brain stormen voor de cursus van 2009.
we hebben je gemist.
groetjes
Jacques -
24 Februari 2008 - 19:14
Sihame:
Hey Anneke,
wat fijn om jouw blog hier te lezen! Ik ben blij dat alles goed met jullie gaat en aan de foto's merk ik dat de sfeer er in jullie groepje goed in zit...maar ik had niets anders verwacht van het beruchte HA-trio ;-)
En wat de foto's betreft...nice girl!
Ik kijk al uit naar het volgend bericht, boordevol avonturen en schoolse ervaringen!
Geniet ervan
Groetjes,
Sihame -
24 Februari 2008 - 22:45
Jefke:
Het is moeilijk woorden vinden bij het lezen van al dit moois. Ik wil vanalles vertellen maar kan nergens op komen. Ik wil je vanalles vragen, maar wat, dat weet ik niet precies. verval ik in clichés wanneer ik je al het beste toe wens? Misschien is het volgende beter: "doe waar je goed in bent dan komt dat daar zeker in orde". Nee, niet echt beter. Misschien hoop ik gewoon dat je daar in Ghana dezelfde indruk maakt die je telkens weer op mij maakt. Dat je dezelfde sfeer op poten kan zetten die je overal maakt, en dat je je creativiteit volledig kan botvieren. Ja, dat is wat ik wil zeggen. Wat zijn die Ghanesen toch gelukzakken drie maanden lang jouw onverdeelde aandacht...
zoen jefke
het missen is geheel...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
